ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΕΥΡΩΠΗΣ Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΚΑΜΠΙ

Κανείς, φυσικά, δεν θα στοιχημάτιζε στο ξεκίνημα της χρονιάς ότι η Μακάμπι θα έπαιρνε τον τίτλο στο Μιλάνο. Κακώς. Γιατί η ομάδα του λαού είναι από την Κυριακή, η νέα Πρωταθλήτρια Ευρώπης! Αυτή που πανηγύρισε στο τέλος ενός δραματικού τελικού, που για πρώτη φορά κρίθηκε στην παράταση και βρήκε τους Ισραηλινούς να θριαμβεύουν επί της Ρεάλ με 98-86

Ναι, η Μακάμπι που έπαιζε με μειονέκτημα έδρας στα πλέι-οφ, αλλά από το Φόρουμ του Μιλάνου, ξεκίνησε την τρομερή της πορεία. Στο γήπεδο όπου έκανε το "μπρέικ" απέναντι στην Αρμάνι, ολοκλήρωσε ένα απίστευτο θρίαμβο.

Η Ρεάλ για δεύτερο συνεχόμενο χρόνο την πάτησε. Παραλίγο, μάλιστα, να ηττηθεί με το ίδιο σκορ όπως πέρσι. Στο Λονδίνο είχε χάσει με 100-88, φέτος με 98-86. Καλές οι νίκες επί της Μπαρτσελόνα, αλλά για το τρόπαιο της Ευρωλίγκας χρειάζεται και κάτι περισσότερο από μεγάλα ονόματα και συμβόλαια.

Για πρώτη φορά ένας τελικός φάιναλ-φορ κρίθηκε στην παράταση. Τον κέρδισε η ομάδα με τα μεγαλύτερα κότσια. Αυτή που άξιζε, λίγες στιγμές αργότερα, να χορέψει πάνω στο πόντιουμ μια εκπληκτική νίκη.

Ο Ταϊρίς Ράις, ήρωας του ημιτελικού "καθάρισε" και τη Ρεάλ, με 14π στον έξτρα χρόνο, κανείς από τους συμπαίκτες του δεν υστέρησε, από μια κλασική αμερικάνικη ομάδα, που κοουτσάρει ο εξαιρετικός Ντέιβιντ Μπλατ. Και μια ομάδα, βέβαια, που έχει κι ένα δικό μας παιδί. Τον Σοφοκλή Σχορτσανίτη, που για πρώτη φορά στην καριέρα του αναδεικνύεται Πρωταθλητής Ευρώπης.

Στο Nokia Arena... ε συγγνώμη, στο Φόρουμ του Μιλάνου, (που έμοιαζε όμως με την καυτή έδρα της Μακάμπι, έτσι που το είχαν γεμίσει οι χιλιάδες κίτρινες φανέλες) τα ζητούμενα στο ξεκίνημα του αγώνα ήταν συγκεκριμένα.

Ποιος θα ήταν εκείνος που θα έμπαινε πρώτος πιο δυναμικά στο παρκέ. Ο Ρούντι ξεκίνησε (5 σερί πόντοι) ο Μπουρούσης ακολούθησε (2 μπλοκ) αλλά ήταν η ζώνη του Μπλατ αυτή, που κυριαρχούσε. Αυτή που δυσκόλευε την Ρεάλ (1/7 σουτ) και έδινε προβάδισμα στη Μακάμπι με +6 πόντους (7-13) δυόμισι λεπτά πριν από το τέλος της πρώτης περιόδου με πέντε συνεχόμενους πόντους του Ντέβιν Σμιθ.

Πρώτα ο Ρέγες, μετά ο Μπλου

Η απάντηση του Λάσο ήταν ο Ρέγες στο "4" μαζί με τον Μπουρούση, για να γίνει ακόμη πιο αισθητή η διαφορά ύψους. Η Ρεάλ απάντησε με ένα 9-0, που την έβαλε μπροστά στο σκορ, πριν ο Τάιους με κάρφωμα μειώσει στον πόντο (16-15) στο τελείωμα του δεκαλέπτου.

Το κυριότερο ήταν ότι η Ρεάλ είχε ξεπεράσει το ψυχολογικό πρόβλημα απέναντι στη ζώνη και βέβαια τον κορυφαίο της παίκτη στο παρκέ. Ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ με τρίποντο ξανάδινε προβάδισμα 6π (21-15) στους Μαδριλένιους, αναγκάζοντας τον Μπλατ να ζητήσει τάιμ-άουτ και να ξαναρίξει στο παιχνίδι τον Σοφοκλή Σχορτσανίτη.

Ο Ρέγες έκανε καλή δουλειά. Και φανερή (με τους πόντους) και κρυφή (με την άμυνά του). Ο Ρούντι συνέχιζε με κέφι (10π, 5ρ, 1ασίστ) και ο Σλότερ με κάρφωμα έδινε το μεγαλύτερο προβάδισμα στη Ρεάλ (26-15).

Η Μακάμπι δεν θα το έβαζε κάτω. Ο Ράις ανέλαβε πρώτος να ροκανίσει τη διαφορά. Κι όταν ο Ρέγες ξαναπήγε το χάντικαπ στο +11 (33-22) ήταν η ώρα του Μπλου. Ο βετεράνος φόργουρντ που πέρσι είχε... εγκαταλείψει την ενεργό δράση, πήρε το δικό του όπλο. Και το δικό του τρίποντο στην εκπνοή του ημιχρόνου, έστελνε τη διαφορά στο -2 (35-33). Η Μακάμπι είχε επιστρέψει, οι οπαδοί της πάθαιναν ντελίριο στην εξέδρα.

Η Ρεάλ υπερτερούσε συνολικά, όχι όμως τόσο εμφατικά, όσο θα μπορούσε με βάση τις διαφορές που πήρε. Ο Λάσο δεν ένιωθε τόσο ήσυχος βλέποντας στο φύλλο της στατιστικής ότι η ομάδα του σούταρε στο πρώτο μέρος με 45%δ και 25% τρ. Όχι ότι η Μακάμπι ήταν καλύτερη (40%δ, 25%τρ) αλλά για μια θεωρητικά καλύτερη ομάδα τα ποσοστά ήταν ανησυχητικά...

Μέσα οι Αμερικανοί ...

Ο Ρούντι Φερνάντεθ μίλησε πρώτος στο ξεκίνημα της τρίτης περιόδου (τρίποντο), ο Σχορτσανίτης έκανε δυο μαζεμένα φάουλ στις μάχες με τον Μπουρούση (το δεύτερο ελέγχεται), αλλά οι διαφορές δεν έλεγαν να ξεκαθαρίσουν.

Το +5 της Ρεάλ, ήταν πολύ ασθενικό για να φοβίσει την Μακάμπι, που ήξερε ότι είχε μια μεγάλη ευκαιρία μπροστά της, έπαιζε χωρίς το άγχος του φαβορί και άρχιζε εκτός των άλλων να μαζεύει τα επιθετικά ριμπάουντ, το ένα πίσω από το άλλο. Η Ρεάλ δυσκολευόταν, ο Σμιθ έβγαζε φωτιές, ενώ στην εξίσωση έμπαινε και ο Χίκμαν. Σχεδόν απαρατήρητος στο πρώτο μέρος, με 7π σε αυτή την τρίτη περίοδο.

Ο Μπλατ εμπιστευόταν ως συνήθως την αμιγώς αμερικάνικη ομάδα που πέρασε ξανά μπροστά (40-41) στο 23. Η μάχη ήταν πλέον σώμα με σώμα. Μπάλα με μπάλα. Ο Λάσο ξανάβαζε στο ματς Σέρχιο Ροντρίγκεθ και Ρέγες. Η Ρεάλ κρατούσε με νύχια και με δόντια το ισχνό προβάδισμα (55-53) στο τελείωμα του δεκαλέπτου.

Με τις διαφορές. πλέον, στο ελάχιστο ήταν θέμα συγκυριών, ενός μεγάλου σουτ, λεπτομερειών και ... τύχης. Η Ρεάλ προηγήθηκε στο 36 με 67-63 (με το καλάθι του Ντάρντεν), αλλά στα 58'' η Μακάμπι είχε περάσει αυτή με ... +4 (69-73). Ο Λάσο ζήτησε τάιμ-άουτ. Η Μακάμπι έψαχνε ένα καλάθι, η Ρεάλ την ισοφάριση. Πρώτα ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ (στα 55'') και ύστερα ο Γιάννης Μπουρούσης (στα 21'') έκαναν το 73-73. Η Μακάμπι που είχε αστοχήσει με τον Χίκμαν, έχασε και το τελευταίο σουτ (τρίποντο του Ράις). Για πρώτη φορά σε φάιναλ-φορ, ο τελικός θα κρινόταν στην παράταση.

Του Ράις και του ... Μπλατ!

Εκεί έγινε του ... Ράις. Τα αποθέματα ενέργειας της Ρεάλ άρχισαν να τελειώνουν. Οι Μαδριλένιοι έχαναν την επαφή με το σκορ, τα χέρια τους γίνονταν βαριά και ο ήρωας του ημιτελικού, ο άνθρωπος που κάρφωσε την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον ημιτελικό, το πήρε πάνω του.

Έβαλε 14 πόντους, σταμάτησε στους 26 (δεύτερο καλύτερο ρεκόρ σε τελικό Ευρωλίγκας, μετά τους 27π του Σάβιτς το 1991). Σε πέντε συνεχόμενες φάσεις ήταν εκεί. Τέσσερα καλάθια απευθείας, ένα ... έμμεσο (ασίστ για κάρφωμα στον Τάιους) και η Ρεάλ έπεφτε στο καναβάτσο καθώς 2:22 πριν το τέλος ήταν πίσω με 6π (79-85). Όχι μεγάλη υπό κανονικές συνθήκες, αλλά δυσβάσταχτη για τα μεγέθη αυτής της καλής μεν, πλην όμως πολύ εύθραυστης, όπως αποδεικνύεται, ομάδας.

Η Μακάμπι των Αμερικανών (σκόραραν μόνο αυτοί, συν τον Σχορτσανίτη) και βεβαίως του Ντέιβιντ Μπλατ, ήταν δικαίως για έκτη φορά στην ιστορία της (έφτασε ΠΑΟ και ΤΣΣΚΑ Μόσχας) η πρωταθλήτρια Ευρώπης για το 2014...euroleague.sport24.gr/