Έχετε αναρωτηθεί γιατί το καλοκαίρι η όρεξή μας μειώνεται και η τάση μας να καταναλώνουμε φρούτα και λαχανικά είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη εποχή;
Η απάντηση κρύβεται στις αυξημένες απαιτήσεις του οργανισμού μας σε υγρά και όχι τόσο σε τροφές συμπαγείς και χαμηλής περιεκτικότητας σε υγρά. Πρόκειται, με άλλα λόγια, για μια εξαιρετικά προσαρμοστική ικανότητα του οργανισμού μας στις ιδιαίτερες απαιτήσεις της εποχής.
«Ακούγοντας» λοιπόν τη φύση μας, συστήνεται να καταναλώνουμε αυξημένες ποσότητες υγρών, όπως πόσιμο νερό, χυμοί, γάλα, καθώς και αφεψήματα, όπως καφές, τσάι, αναψυκτικά. Μάλιστα τα τελευταία, αντίθετα με ότι ευρέως είναι διαδεδομένο, συμβάλλουν και αυτά στη σωστή ενυδάτωση του οργανισμού.
Η σημασία της σωστής ενυδάτωσης
Η σημασία του νερού για τη ζωή είναι καθοριστική. Αρκεί να αναφέρουμε ότι ο άνθρωπος χωρίς τροφή μπορεί να ζήσει έως και μήνες, χωρίς νερό όμως ελάχιστες μόνο μέρες. Γιατί όμως το νερό είναι τόσο σημαντικό στοιχείο για την επιβίωσή μας;
Το 40-60% του βάρους του ανθρώπου αποτελείται από νερό. Από αυτό, περίπου τα 2/3 βρίσκονται ενδοκυτταρικά, μέσα δηλαδή στα κύτταρά μας, και το υπόλοιπο εξωκυτταρικά. Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, ένας μέσος άνθρωπος προσλαμβάνει και αποβάλλει περίπου 2-2,5 λίτρα ημερησίως. Από αυτό το 1,4 λίτρο είναι τα πόσιμα υγρά, τα 0,7 λίτρα από τις τροφές και περίπου 0,2 λίτρα από το νερό που προέρχεται από τις καύσεις των τροφών.
Η κύρια οδός αποβολής είναι τα ούρα και σε μικρότερο βαθμό τα κόπρανα και ο ιδρώτας. Φυσικά, τα δεδομένα αλλάζουν σε ένα ιδιαίτερο θερμό περιβάλλον, όπου ο ιδρώτας παίζει σημαντικότερο ρόλο στην αποβολή νερού καθώς είναι κύριας σημασίας για τη διαδικασία της θερμορύθμισης, δηλαδή της διατήρησης σταθερής σε ένα συγκεκριμένο εύρος της θερμοκρασίας του σώματος, διαδικασία απαραίτητη για τη διατήρηση της ζωής.
Ας δούμε όμως πόσο νερό χρειαζόμαστε σήμερα και τι έχει αλλάξει από αυτό που πιστεύαμε παλιότερα. Μέχρι και πολύ πρόσφατα είχαμε τη σύσταση για κατανάλωση τουλάχιστον 8 ποτηριών νερού τη μέρα. Σήμερα αυτό δεν ισχύει.
Σύμφωνα με την επίσημη θέση του Ινστιτούτου Υγείας της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (Institute of Medicine of the National Academies of Science) στην Αμερική για το 2004, αναφέρεται ότι το 80% των αναγκών μας σε υγρά μπορεί να καλυφθεί όχι μόνο από το πόσιμο νερό αλλά και από άλλες επιλογές υγρών χωρίς αλκοόλ, όπως αναψυκτικά, χυμοί, καφές, τσάι και το υπόλοιπο 20% από τρόφιμα.
Θα πρέπει λοιπόν να λαμβάνουμε υπόψη μας ότι ο καφές, το τσάι, τα αναψυκτικά, οι χυμοί και το γάλα είναι πηγές πρόσληψης των απαραίτητων υγρών κι ας μην είναι νερό αυτούσιο. Παράλληλα και οι τροφές συνεισφέρουν μεγάλες ποσότητες νερού στον οργανισμό και ιδιαίτερα τα φρούτα και τα λαχανικά που η περιεκτικότητά τους σε νερό προσεγγίζει το 90% της σύνθεσής τους. Χαρακτηριστικά θα αναφέρουμε την τομάτα, της οποίας η περιεκτικότητα σε νερό υπερβαίνει το 90%, ενώ στο γάλα -που είναι ρόφημα- η περιεκτικότητα σε νερό είναι περίπου 85%.
Ηλεκτρολύτες
Η κατανάλωση όμως φρούτων και λαχανικών καλύπτει και μία άλλη, εξίσου σημαντική ανάγκη του οργανισμού μας, αυτή των ηλεκτρολυτών. Με τον ιδρώτα το σώμα μας χάνει μεγάλες ποσότητες από νάτριο και κάλιο που βρίσκονται στον ενδοκυττάριο και εξωκυττάριο χώρο και συμβάλλουν μεταξύ των άλλων και στη διατήρηση της ισορροπίας στο κύτταρο. Αν διαταραχθεί αυτή η ισορροπία το κύτταρο παύει να λειτουργεί σωστά προκαλώντας στο σώμα διάφορες δυσλειτουργίες.
Επειδή το νάτριο είναι εύκολο να το βρει κάποιος (επιτραπέζιο αλάτι, κρέας, ξηροί καρποί και γενικότερα όλα τα επεξεργασμένα τρόφιμα) και αρκετές φορές μάλιστα το υπερκαταναλώνουμε, το ζητούμενο είναι το κάλιο. Το μπρόκολο, το σπανάκι, το αγγούρι, αλλά και η μπανάνα, το βερίκοκο, το πεπόνι αποτελούν πολύ καλές πηγές του σημαντικού αυτού ηλεκτρολύτη, ενώ παράλληλα κυκλοφορούν στην αγορά και ροφήματα φρούτων εμπλουτισμένα με κάλιο.
Για ένα υγιές δέρμα
Αν προσέξετε τους αγρότες στο ύπαιθρο, θα παρατηρήσετε σκαμμένα και κουρασμένα πρόσωπα γεμάτα ρυτίδες. Λόγω της συνεχούς έκθεσής τους στον ήλιο, καταστρέφονται εξαιτίας της υπεριώδους ακτινοβολίας τμήματα της κυτταρικής μεμβράνης και πιο συγκεκριμένα το κολλαγόνο, ο συνδετικός ιστός δηλαδή στον οποίο οφείλονται η ζωντάνια και η σφριγηλότητα του κυττάρου κατά βάση. Η βιταμίνη C είναι η βιταμίνη που συμβάλλει στην αναγέννηση του κολλαγόνου μέσω δύο αμινοξέων, της προλίνης και της λυσίνης.
Συνεπώς, αν θέλουμε να διασφαλίσουμε την καλή υγεία των κυττάρων της επιδερμίδας μας, εκτός από την κατανάλωση επαρκών ποσοτήτων υγρών, θα πρέπει να αυξήσουμε και την καθημερινή πρόσληψη των πηγών βιταμίνης C όπως το πεπόνι, το βερίκοκο, το σπανάκι, το καρπούζι, το ροδάκινο και φυσικά το πορτοκάλι και ο χυμός του.
«Ακούγοντας» λοιπόν τη φύση μας, συστήνεται να καταναλώνουμε αυξημένες ποσότητες υγρών, όπως πόσιμο νερό, χυμοί, γάλα, καθώς και αφεψήματα, όπως καφές, τσάι, αναψυκτικά. Μάλιστα τα τελευταία, αντίθετα με ότι ευρέως είναι διαδεδομένο, συμβάλλουν και αυτά στη σωστή ενυδάτωση του οργανισμού.
Η σημασία της σωστής ενυδάτωσης
Η σημασία του νερού για τη ζωή είναι καθοριστική. Αρκεί να αναφέρουμε ότι ο άνθρωπος χωρίς τροφή μπορεί να ζήσει έως και μήνες, χωρίς νερό όμως ελάχιστες μόνο μέρες. Γιατί όμως το νερό είναι τόσο σημαντικό στοιχείο για την επιβίωσή μας;
Το 40-60% του βάρους του ανθρώπου αποτελείται από νερό. Από αυτό, περίπου τα 2/3 βρίσκονται ενδοκυτταρικά, μέσα δηλαδή στα κύτταρά μας, και το υπόλοιπο εξωκυτταρικά. Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, ένας μέσος άνθρωπος προσλαμβάνει και αποβάλλει περίπου 2-2,5 λίτρα ημερησίως. Από αυτό το 1,4 λίτρο είναι τα πόσιμα υγρά, τα 0,7 λίτρα από τις τροφές και περίπου 0,2 λίτρα από το νερό που προέρχεται από τις καύσεις των τροφών.
Η κύρια οδός αποβολής είναι τα ούρα και σε μικρότερο βαθμό τα κόπρανα και ο ιδρώτας. Φυσικά, τα δεδομένα αλλάζουν σε ένα ιδιαίτερο θερμό περιβάλλον, όπου ο ιδρώτας παίζει σημαντικότερο ρόλο στην αποβολή νερού καθώς είναι κύριας σημασίας για τη διαδικασία της θερμορύθμισης, δηλαδή της διατήρησης σταθερής σε ένα συγκεκριμένο εύρος της θερμοκρασίας του σώματος, διαδικασία απαραίτητη για τη διατήρηση της ζωής.
Ας δούμε όμως πόσο νερό χρειαζόμαστε σήμερα και τι έχει αλλάξει από αυτό που πιστεύαμε παλιότερα. Μέχρι και πολύ πρόσφατα είχαμε τη σύσταση για κατανάλωση τουλάχιστον 8 ποτηριών νερού τη μέρα. Σήμερα αυτό δεν ισχύει.
Σύμφωνα με την επίσημη θέση του Ινστιτούτου Υγείας της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (Institute of Medicine of the National Academies of Science) στην Αμερική για το 2004, αναφέρεται ότι το 80% των αναγκών μας σε υγρά μπορεί να καλυφθεί όχι μόνο από το πόσιμο νερό αλλά και από άλλες επιλογές υγρών χωρίς αλκοόλ, όπως αναψυκτικά, χυμοί, καφές, τσάι και το υπόλοιπο 20% από τρόφιμα.
Θα πρέπει λοιπόν να λαμβάνουμε υπόψη μας ότι ο καφές, το τσάι, τα αναψυκτικά, οι χυμοί και το γάλα είναι πηγές πρόσληψης των απαραίτητων υγρών κι ας μην είναι νερό αυτούσιο. Παράλληλα και οι τροφές συνεισφέρουν μεγάλες ποσότητες νερού στον οργανισμό και ιδιαίτερα τα φρούτα και τα λαχανικά που η περιεκτικότητά τους σε νερό προσεγγίζει το 90% της σύνθεσής τους. Χαρακτηριστικά θα αναφέρουμε την τομάτα, της οποίας η περιεκτικότητα σε νερό υπερβαίνει το 90%, ενώ στο γάλα -που είναι ρόφημα- η περιεκτικότητα σε νερό είναι περίπου 85%.
Ηλεκτρολύτες
Η κατανάλωση όμως φρούτων και λαχανικών καλύπτει και μία άλλη, εξίσου σημαντική ανάγκη του οργανισμού μας, αυτή των ηλεκτρολυτών. Με τον ιδρώτα το σώμα μας χάνει μεγάλες ποσότητες από νάτριο και κάλιο που βρίσκονται στον ενδοκυττάριο και εξωκυττάριο χώρο και συμβάλλουν μεταξύ των άλλων και στη διατήρηση της ισορροπίας στο κύτταρο. Αν διαταραχθεί αυτή η ισορροπία το κύτταρο παύει να λειτουργεί σωστά προκαλώντας στο σώμα διάφορες δυσλειτουργίες.
Επειδή το νάτριο είναι εύκολο να το βρει κάποιος (επιτραπέζιο αλάτι, κρέας, ξηροί καρποί και γενικότερα όλα τα επεξεργασμένα τρόφιμα) και αρκετές φορές μάλιστα το υπερκαταναλώνουμε, το ζητούμενο είναι το κάλιο. Το μπρόκολο, το σπανάκι, το αγγούρι, αλλά και η μπανάνα, το βερίκοκο, το πεπόνι αποτελούν πολύ καλές πηγές του σημαντικού αυτού ηλεκτρολύτη, ενώ παράλληλα κυκλοφορούν στην αγορά και ροφήματα φρούτων εμπλουτισμένα με κάλιο.
Για ένα υγιές δέρμα
Αν προσέξετε τους αγρότες στο ύπαιθρο, θα παρατηρήσετε σκαμμένα και κουρασμένα πρόσωπα γεμάτα ρυτίδες. Λόγω της συνεχούς έκθεσής τους στον ήλιο, καταστρέφονται εξαιτίας της υπεριώδους ακτινοβολίας τμήματα της κυτταρικής μεμβράνης και πιο συγκεκριμένα το κολλαγόνο, ο συνδετικός ιστός δηλαδή στον οποίο οφείλονται η ζωντάνια και η σφριγηλότητα του κυττάρου κατά βάση. Η βιταμίνη C είναι η βιταμίνη που συμβάλλει στην αναγέννηση του κολλαγόνου μέσω δύο αμινοξέων, της προλίνης και της λυσίνης.
Συνεπώς, αν θέλουμε να διασφαλίσουμε την καλή υγεία των κυττάρων της επιδερμίδας μας, εκτός από την κατανάλωση επαρκών ποσοτήτων υγρών, θα πρέπει να αυξήσουμε και την καθημερινή πρόσληψη των πηγών βιταμίνης C όπως το πεπόνι, το βερίκοκο, το σπανάκι, το καρπούζι, το ροδάκινο και φυσικά το πορτοκάλι και ο χυμός του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου